Nazwa Lecce pochodzi od starożytnej nazwy Lupiae (lupia po łacinie oznacza wilczyca), jak również od Quercus ilex (od łacińskiej nazwy dębu ostrolistnego czyli po włosku "leccio").
Lecce znane jest we Włoszech jako "Florencja południa" ze względu na cenną barokową zabudowę, która przeplata sie z pozostałościami po okresie dominacji rzymskiej. Miasto uznawane jest za jedno z najpiękniejszych miast południa Włoch i jest drugim po Neapolu najchętniej odwiedzanym przez turystów. Tutejszy barok różni się od tego, który możemy spotkać w innych miastach, bogactwem i różnorodnością dekoracji. Możliwe to było dzięki wyjątkowo plastycznym właściwościom skały wapiennej, wydobywanej w tej części włoch. Tutejsze kamienice i kościoły olśniewają pięknie zdobionymi fasadami pełnymi niesamowitych elementów ozdobnych, ornamentów i architektonicznych detali, z których każdy ma swoje precyzyjne znaczenie.
Do serca Lecce prowadzą trzy bramy miasta Brama Napoli (Porta Napoli), Brama św. Błażeja (Porta San Biagio) oraz Brama Rudiae ( Porta Rudiae). Każde miejsce w Lecce jest warte zobaczenia. Centralnym miejscem w mieście jest Piazza del Duomo, czyli plac katedralny i Katedra . Zbudowany został na planie zbliżonym do kwadratu i jest placem zamkniętym, swego rodzaju fortecą zamykaną w tamtych czasach, po zmroku. Ciekawym szczegółem architektonicznym jest wejście do katedry. Z zewnątrz widać piękną fasadę i na pierwszy rzut oka wydaje się, że do kościoła wchodzi się przez główne wejście od przodu ale dopiero bądąc w środku można zauważyć, że jest to wejście z bocznej nawaty katedry. W przepięknym stylu barokowym również Pałac biskupi (Episcopio) oraz seminarium (Seminario)
Oddalony od Katedry o 400 metrów Plac św. Oroncjusza. (Piazza San’t Oronzo) wyraża całą historię Lecce. Tutaj znajdują się pozostałości po rzymskim teatrze z I w.p.n.e., oraz wysoka kolumna z czasów cesarstwa rzymskiego, która znajdowała się wcześniej na Drodze Appijskiej (Via Appia najstarszy szlak komunikacyjny starożytnych rzymian) z posągiem świętego wykonanym z brązu. Z epoki odrodzenia pochodzi Pałac Seggio (Palazzo Seggio nazywany Sedile czyli w dosłownym tłumaczeniu siedzisko) Natomiast Kościół pw. Matki Bożej Łaskawej ( Chiesa Santa Maria delle Grazie) jest w stylu barokowym.
Bogactwo, przepych i ekstrawagancję w architekturze widać tu na każdej ulicy, w każdym miejscu. W oczy rzucają się przepiękne kościoły, bazyliki, pałace, kamiennice. Nie sposób opisać tych wszystkich “dzieł sztuki”.