Katedra pod wezwaniem NMP Wniebowziętej, jest kolejnym być może najczystszym przykładem stylu romańsko apulijskiego. Wzniesiona została na przełomie XII i XIII wieku. Fasada w stylu romańskim, bogato zdobione  trzy portale. Kościół w środku zbudowany na typowej podstawie krzyża czyli trzy nawy z dołączonymi do nich trzema absydami oraz transebt środkowy. W 1935 roku podczas odnowy posadzek odkryto podziemną częśc katedry a w niej miejsce pochówku starożytnych Rzymian i starożytnych ludów apulijskich z IV w p.n.e. Odnaleziono również mozaiki z epoki starożytnego Rzymu co świadczy o istnieniu w tym miejscu starożytnego Domus z II wieku. Wara uwagi jest dzwonnica, pod którą znajduje się zbiornik na wodę. Dzwonnica powstała w roku 1000.

Ciekawostka: Przyglądając się dobrze z zewnątrz zauważyć można, że w rozecie znajduje się figurka siedzącego mężczyzny nie wiadomo czy miała reprezentować jakąś postać z apokalipsy czy Fryderyka II Hohenstaufa.